Ben je vaak bezig met wat een ander denkt? Je probeert bij de ander naar binnen te kijken om vast te stellen wat een ander denkt. Je vraagt het niet maar probeert in te schatten wat er in de ander omgaat. Maar als je daar dan op reageert kan er gemakkelijk ruzie. Want wie zegt dat je het goed hebt ingeschat? En dat je vervolgens met compassie reageert?
“Hij zal nu wel vinden dat ik niets waard ben”, denk je als je leidinggevende een bepaald gezicht trekt terwijl hij met je in gesprek is. Je ziet zijn gezicht en bent direct bang dat je door de mand valt en iets verkeerd hebt gedaan. Je probeert te bedenken wat je fout hebt gedaan. En vervolgens geef je jezelf op je kop omdat je altijd van die rare dingen doet. Maar je weet helemaal niet zeker wat de gedachtes van je leidinggevende zijn.
Doordat je invult wat de ander denkt kun je gemakkelijk onenigheid en gedoe krijgen. En gedoe geeft onrust en spanning. Je voelt je niet begrepen en eenzaam. Hierdoor trek je je terug en voel je nog eenzamer. De kans dat de ander iets heel anders denkt is groot. En daarom kan degene niet snappen waar jij op reageert. De ander weet wel wat hij/zij denkt en als dat heel iets anders is loopt je het risico op verwarring en/of ruzie.
Door het invullen voor de ander kan er gemakkelijk verwijdering ontstaan. Je geeft misschien de verkeerde betekenis aan wat de ander doet. Misschien heb je ook nog een oordeel over wat je denkt dat de ander denkt. Het risico is groot dat je elkaar vervolgens verkeerd begrijpt. Alle aannames die je maakt zijn gebaseerd op je ervaringen die je eerder hebt gehad. Met deze persoon of met anderen. En je gedachtes die vervolgens ontstaan zijn vaak gebaseerd op je eigen angsten. Dus dit hoeft helemaal niet te zijn wat de ander denkt.
Empathie hebben voor de ander helpt om minder te oordelen. Medelijden, mededogen, medeleven en compassie zijn begrippen die redelijk dicht bij elkaar liggen. Het gaat om een vorm van empathie, waarbij je meevoelt met het lijden van een ander. Medeleven wordt vaak beschouwd als een deel van het begrip liefde. Compassie komt ook terug in verschillende filosofieën en godsdiensten. Vaak is het begrip verwant aan barmhartigheid, naastenliefde, genade en vergeving.
Er is een verschil tussen medeleven en medelijden. Medeleven in de psychologie is de gevoeligheid voor het herkennen van het leed bij een ander, waarbij een reactie van verbondenheid vaak vanzelf volgt. Medeleven is niet hetzelfde als medelijden, vaak een zielige ondertoon heeft.
Naastenliefde brengt je dichter bij de ander. Christenen worden aangespoord om hun eigen verlangens te verzaken en om mededogen te tonen naar anderen, vooral voor diegenen die hulp nodig hebben. Het verhaal van de Barmhartige Samaritaan gaat ook over medelijden en naastenliefde. In het Westerse christendom gaan de begrippen medelijden en naastenliefde gepaard met het principe van liefdadigheid. Hier zijn ook verschillende liefdadigheidsorganisaties door ontstaan.
Mededogen zorgt voor verbinding. Medelijden, liefdadigheid en zelfbeheersing zijn de drie belangrijkste deugden in het Hindoeïsme. In het Boeddhisme is mededogen datgene wat een hart van een goed persoon beroert wanneer hij de pijn van anderen ziet. Het zou het antigif zijn tegen het vergif van woede en haat. Mededogen voor alle leven, zowel menselijk als ander, staat centraal in het Jaïnisme. In het Jodendom wordt medelijden en mededogen voor hen die in nood zijn toegeschreven aan zowel de mens als God. Volgens de Kabbala, een Joodse mystieke traditie, maakt het ontbreken van mededogen mensen wreed.
Mensen in nood helpen. In de Islam zijn genade en mededogen de belangrijkste eigenschappen van Allah. Islamitische geschriften sporen gelovigen aan tot mededogen ten aanzien van gevangenen en weduwes, wezen en armen. Een belasting om armen en behoeftigen te helpen, is verplicht voor alle moslims. Veel landen hebben een wetgeving die mensen verplicht om een persoon in nood te helpen. Dit betreft dus een opgelegde vorm van mededogen.
De valkuil is dat je jezelf overslaat. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het gaat erom dat je niets invult voor de ander. Niet van alles bedenkt wat de ander zou kunnen denken en daar dan op reageert zonder dat te controleren. Maar dat je begrip hebt voor de ander en tegelijkertijd ook je eigen grenzen aangeeft.
In 5 stappen minder stress door compassie te beoefenen
Het doel van onderstaande oefening is de hoeveelheid compassie in de wereld te vergroten. Hierdoor ervaar je zelf mee vrede. Je kunt deze oefening doen op een plek waar mensen zijn. Je doet de oefening dan bij vreemden, onopgemerkt, van enige afstand. Blijf met elke stap gericht op dezelfde persoon.
Stap 1:
Richt je aandacht op één persoon. En herhaal voor jezelf: “Net als ik is deze persoon op zoek naar wat geluk in zijn of haar leven.”
Stap 2:
Met je aandacht op deze persoon gericht, herhaal je bij jezelf: “Net als ik probeert deze persoon lijden in zijn of haar leven te vermijden”.
Stap 3:
Met je aandacht gericht op deze persoon gericht, herhaal je bij jezelf: “Net als ik heeft deze persoon ervaring met verdriet, eenzaamheid en wanhoop”.
Stap 4:
Met je aandacht op deze persoon gericht, herhaal je bij jezelf: “Net als ik probeert deze persoon zijn of haar behoeftes te vervullen”.
Stap 5:
Met je aandacht op deze persoon gericht , herhaal je bij jezelf: “Net als ik leert deze persoon over het leven”.
Kortom vul niet langer in wat een ander denkt. Dat voorkomt dat dat er onnodig ruzie, onrust en spanningen ontstaan. Doe bovenstaande oefening om meer compassie voor anderen te krijgen. Je kunt deze ook bij bekenden doen, dan zal de oefening voor meer begrip voor de ander zorgen. Als iemand niet in dezelfde ruimte is, kun je de oefening ook in gedachten doen. Op deze manier heb je meer begrip voor de ander en het geeft jou meer rust en geluk.
Ik geef vrijdag 4 januari 10:00 een gratis online masterclass. Je kunt je inschrijven op mijn website.
