Als je last hebt van stress wil je vooral niet te klagen. Je bent gewend om dingen zelf op te lossen. Je wilt je omgeving niet lastig vallen met waar jij mee zit. Je bent een echte doorzetter. Je gooit niet snel het bijltje erbij neer en bent gewend om gewoon door te gaan.
’s Avonds en in het weekend neem je werk mee naar huis waar je op het werk niet aan toe bent gekomen. Je denkt dat je dan in alle rust je werk kunt afmaken wat je niet hebt afgekregen. Daar waar jouw collega’s het allang op hebben gegeven probeer jij, zonder te klagen, alles op te vangen. En die gaten op te vangen die er zijn ontstaan.
Maar ondertussen merk dat dat de vermoeidheid maar niet over gaat. En dat je niet meer echt hersteld en tot rust komt. Het blijft onrustig in je hoofd. Gedachten blijven maar opkomen en/of zich herhalen. En ondanks dat je je een slag in het rond werkt, wordt je takenlijst niet korter. Je hebt al tijden geen tijd gehad om wat leuks te gaan doen. En jouw klachten nemen toe. Je gaat steeds slechter slapen. De onrust neemt toe. Je wordt negatiever. Je krijgt rug of nekpijn. Je vergeet steeds vaker dingen en wordt steeds negatiever.
Door anderen niet te vertellen hoe jij je voelt, hou je de situatie onbewust in stand. Je bent misschien bang dat als je verteld hoe je je velt dat anderen denken dat je aan het klagen bent. En je wilt anderen vooral niet lastig vallen. Maar doordat je anderen niet laat merken hoe jij je voelt kunnen ze je ook niet helpen. Je geeft ze geen kans om je tot steun te zijn of je dingen uit handen nemen. Of met je meedenken hoe je kunt zorgen dat je dingen oplost zodat je minder last hebt van stress.
Realiseer je dat als jij denkt dat je klaagt, anderen dat heel anders kunnen ervaren. Misschien kreeg je vroeger te horen dat je niet moest zeuren als je vertelde hoe jij je voelde. En dat je dan de opdracht kreeg om maar iets te gaan doen. Hierdoor heb je geleerd om niet langer naar jezelf te luisteren en vooral door te gaan met dingen doen. Dat werkt als kind misschien goed, maar als volwassene hou je dit niet vol en zorgt dit voor stressklachten.
Als je dit voor het eerst doet kan dit ongemakkelijk voelen. Hierbij kan je jouw doorzettingsvermogen goed gebruiken. Je zult merken dat het wend als je dit vaker doet. Vooral als je merkt dat het oplucht om te vertellen hoe jij je voelt. Vaak valt er dan al een stukje last van je schouders.
Je bent zo gewend om alles zelf op te lossen dat je hulp vaak afwijst. Je denkt dan “Ik kan het toch zelf?” Op deze manier bezorg je je jezelf extra druk. Als iemand je wil helpen laat dit dan toe, het kan je ontlasten. Iemand anders zal het waarschijnlijk niet precies doen zoals jij. Maar bedenk dat niet alles hoeft zoals jij denkt dat het perfect is. Op deze manier krijg jij ruimte om leuke dingen te doen waar je nu niet aan toe komt. En die jou helpen om tot rust te komen.
3 tips om meer “te klagen” bij stress
- Vertel vaker aan jouw naasten hoe je je voelt;
- Denk niet dat je klaagt. Als een naaste verteld hoe hij/zij zich voelt ervaar je dit toch ook niet als klagen?;
- Geef anderen de kans jou te helpen. Als je meer gaat vertellen over hoe jij je voelt is de kans groot dat anderen bereid zijn je te helpen, laat dit toe het zal je ontlasten!
Kortom door je meer te uiten, voel jij je opgelucht en je geeft anderen de kans om je te helpen. Op deze manier krijgt stress bij jou minder kans en zullen je stressklachten minder worden. Want als je meer tijd neemt voor rust zal je energie toenemen en kun je meer voldoening en geluk ervaren.
