Anno 2015 is het niet meer de overheid die sociale initiatieven ontplooit, maar de gewone man. De burger bedenkt en creëert iets, waarna de lagere overheid kan doen besluiten om de totstandkoming van burgermans schepping te honoreren.
Inhoudsopgave
Het nieuwe buurthuis
Nadat de gemeente Den Haag besliste om te bezuinigen op het buurthuiswerk en de deur in het Laakkwartier voorgoed sloot, belanden veel ouderen op straat. Daarop trok een echtpaar op leeftijd het lot van de grijze, meestens alleenstaanden op leeftijd aan en stelden hun huiskamer ter beschikking. Het nieuwbakken buurthuis is inmiddels uitgegroeid tot een geliefde stek, een ontmoetingsplek die de stilte en eenzaamheid doorbreekt en waar mensen hun zorgen delen. Het is de gemeente niet ontgaan, nu de initiatiefnemers lezingen verzorgen en het kabinet zich geen betere promotie van het eigen beleid kan wensen. Met een paar honderd euro per maand subsidie steunt de stad het succesvolle project.
Goedkoop is duurkoop
‘Prachtig’ zei ik hardop, nadat ik de vrolijke gezichten zag en terloops het prijskaartje van een nieuwe rollator van verschillende kanten werd becommentarieerd. De korte documentaire werd afgesloten met een slotwoord van minister Plassterk. Zijn zalvende woorden echoden nog na toen ik bedacht dat dit lovenswaardig initiatief de overheid enorm veel geld scheelt. Het open houden van een onrendabel buurthuis met professioneel personeel kost vele malen meer dan een pijpenla van een huiskamer. Met de oudere die op visite gaat bij buurtgenoten om gezellig samen te zijn is natuurlijk niets mis, maar dat verandert als de gemeente het goede doel subsidie verstrekt. Dan wordt het goedkope alternatief alsnog een dure aangelegenheid. Want hoe zit het bijvoorbeeld met de brandveiligheid? Zijn er voldoende aangepaste toiletten? Is er een stichting of bedrijf opgericht? Heeft het echtpaar kennis van bedrijfshulpverlening? Hangt er een kastje met een defibrillator? En een horecavergunning, hoe zit het daarmee? Wordt een vergoeding afgedragen aan Buma/Stemra? Is er een rookvrije ruimte en een overlastprotocol ter voorkoming van burengerucht?
Het jaar van de probeersels
Het jaar 2015 wordt het jaar van de probeersels, in een periode waarin de middenklasse kleiner wordt en steeds meer mensen noodgedwongen twee of drie banen hebben. Misschien wist u het nog niet, maar ondanks de immense besparingen en ontslagen in de zorg gaat de kwaliteit er vooral op vooruit. De hervormingen, reorganisaties en transities jagen een nieuwe manier van werken aan, gedecentraliseerd met efficiëntere handen aan het bed, in wijkteams geconcentreerde hulpverleners die de nadruk leggen op preventie en zorgondernemers die op bijstandsniveau de hulpbehoevende uit bed haalt en steunkousen aantrekt. Al die hulp wordt dit jaar voor het eerst geregisseerd door de gemeentes, de geldverstrekkers die daartoe het sociale domein hebben opgetuigd met kersverse bureaucraten. Het wordt pas echt spannend tegen het einde van dit jaar, wanneer het geld op is en geëvalueerd wordt waar het allemaal is misgegaan. Daarna zal de gemeente nog goedkopere zorg inkopen. Het buurthuis keert niet meer terug.
