Burnout na een promotie. Ik was moe, iedere dag was ik moe en viel ik bij het avondeten al bijna in slaap. Ik wist wel waar het door kwam. Ik had het druk op mijn werk. Iedereen had mij nodig. Een hectische ICT afdeling is een afdeling waarbij er van alle kanten aan je getrokken wordt. Iedereen heeft haast en als het geen haast heeft dan hoeft het niet nu, maar kan het ook over 5 minuten…
Ik was gewend om het zo goed mogelijk te doen op mijn werk. Ik probeerde iedereen zijn problemen zo snel mogelijk op lossen en al mijn afspraken na te komen. Dat ik mijzelf daarmee voorbij liep was nooit bij mij opgekomen. Het laatste jaar voordat ik overspannen raakte kreeg ik een sturende functie. Dit is de druppel die de al jaren vollopende emmer heel snel deed overstromen. Steeds meer klachten diende zich aan. Vermoeidheid, chagrijnig, hartkloppingen, tintelingen in armen en benen. Doordat de klachten er langzaam insluipen heb je geen idee waar het vandaan komt. Van de hartkloppingen schrok ik wel en ik liet me door de hele molen halen in het ziekenhuis. Uiteraard werd er niets gevonden. Voor het mindere gevoel in één van mijn benen ben ik door een herniatest en een MRI scan gegaan. Deze testen werden uiteraard ook glansrijk doorstaan.
Inhoudsopgave
Het lichaam gaf het op na burnout na een promotie
In januari 2013 barste de bom en wist ik waar alle klachten vandaan kwamen. Ik was op. Mijn lichaam en geest waar beetje voor beetje afgebroken en ik trok het niet meer. Als ik toen wist wat ik nu wist dan had de overspannen periode veel minder lang geduurd. Helaas was ik nog niet zo ver. Na een week thuis te hebben gezeten ging ik met horten en stoten weer aan het werk. Na een maand of 4 was ik weer op zo’n 80% van mijn uren. Vlak voor de zomer ging het licht helaas opnieuw uit en nu echt. De periode brak aan waar ik mezelf meer dan ooit tegenkwam. Ik kon helemaal niets meer hebben. Geen supermarkt, geen mensen, geen televisie, geen computers en uiteindelijk was licht zelfs al teveel voor me. Hoewel ik niet echt depressief ben ingesteld gaf dit toch wel de aanleiding om diep in de put te komen.
De periode brak aan waar ik mezelf meer dan ooit tegenkwam
Enkele maanden had ik geen idee wat ik met mijzelf aan moest. Ik deed alles wat in de boeken over overspannenheid stond en alles wat de professionele hulpverleners mij aanraadde. Veel zaken hielpen wel op korte termijn, maar steeds zakte ik weer terug. Op een bepaald moment heb ik in overleg met de arbo en mijn werkgever besloten om 1 uur per dag te gaan werken om toch weer ritme te krijgen. Ik kan het me nu niet meer voorstellen, maar die 1 uur sloopte me helemaal. Het half uur naar mijn werk rijden was al genoeg om gebroken te zijn en elke prikkel hierna niet meer aan te kunnen. Op straat lopen was al een hele opgave. Om het kort samen te vatten, het was geen fijne tijd.
Knop om bij een burnout na een promotie
Uiteindelijk weet ik niet zo goed hoe ik eruit ben gekomen. Deels medische hulpmiddelen en deels een knop die om ging. Alle ambitie ging overboord en mijn enige doel was nog om me goed te gaan voelen. De rest en vooral mijn werk kwam later wel. Beetje bij beetje ging het beter. Nog steeds was het moeilijk om auto te rijden, maar toch ging het week na week steeds iets beter. Langzamerhand ben ik meer uren gaan werken en kreeg ik weer wat ritme in mijn leven. Rusten, rusten, rusten bleef het devies en was ook echt het enige middel wat altijd werkte. Langzamerhand begon ik er weer een beetje vertrouwen in te krijgen en begon ik mijn werk zelfs weer leuk te vinden. Sterker nog. Ik werkte meer ontspannen dan ooit. Het dieptepunt van mijn burnout had gezorgd voor een goed vermogen om te relativeren en ik maakte me niet meer druk om zaken die inderdaad niet belangrijk zijn.
Ik werkte meer ontspannen dan ooit
Op dit moment werk ik alweer bijna 40 uur per week en hoop ik er deze zomer weer helemaal bovenop te zijn. Als dat het geval is heeft mijn burnout in totaal 1,5 jaar geduurd. Blijkbaar had ik dit nodig om de nodige lessen te leren. Op dit moment ben ik er van overtuigd dat ik goed bezig ben en dat ik niet meer (heftig) ga terugvallen. Ik heb controle over (bijna) alles en voel dat ik elke week meer energie krijg. De sturende functie heb ik gelaten voor wat het is en ik heb zelfs het gevoel dat ik beter functioneer in mijn oude functie dan dat ik dat voor mijn burnout deed. Naast dat herstel ben ik rustiger en relaxter dan ooit en maak ik me niet zo druk meer. Had ik in het begin een hekel aan boekentitels als ‘gefeliciteerd met je burnout’. Nu snap ik dit volledig. Overspannen raken en vervolgens een burnout was de enige manier om mij te corrigeren.
Bovenstaand is een korte samenvatting van hoe ik het heb beleefd. Over mijn hele burnoutperiode kan ik wel een boek volschrijven.
Interview Radio Soest
Beluister hieronder het interview dat ik 23 november 2016 heb gegeven op Radio Soest tijdens een uitzending van ‘Soest Actueel’ met Elly den Heyer:
Lees ook ‘Volledig aan het werk? ja burnout voorbij?‘ nee zeker niet’ van Ronald
