Veel mensen kunnen ongemerkt bepaalde dingen van anderen of zichzelf niet vergeven. Dit zorgt voor spanningen omdat je je emoties niet kwijt kunt. Je blijft zitten met verdriet, boosheid en wrok. Sommige mensen zelf met wraakgevoelens. Dit is het laatste wat je kunt gebruiken bij een burn-out omdat dit je belemmerd in je dagelijkse leven.
Je bent vroeger gepest. Andere kinderen wilden niet met je spelen en sloten je vaak buiten. Hierdoor heb je nu nog vaak het gevoel dat je er niet bij hoort, dat je anders bent. Je bent daar boos en verdrietig over, ook nu je al volwassen bent. Je snapt het niet: “Waarom deden ze dat, was ik echt zo’n raar kind?” Hierdoor ging je als kind al aan jezelf twijfelen en daar heb je nu nog last van.
Om dat gepest allemaal niet te voelen, bouwde je een muur om je heen. Je onderdrukte jouw gevoel en deed net als het je niets deed. Maar natuurlijk had je er wel last van. Je probeerde het te vergeten, alsof het nooit gebeurd, en ook dat werkt niet. Regelmatig voel je het verdriet, de boosheid en de onzekerheid in je dagelijkse leven terug komen.
Je kunt niet veranderen wat er is gebeurd. Maar je kunt wel veranderen hoe je je nu voelt. Door te vergeven zet je een streep onder de ervaring en voel je je veel beter. De oude ballast is weg en je voelt je veel lichter en positiever.
Vergeven is wat anders dan vergeten. Bij vergeven laat je de ervaring en de emoties die erbij horen los. Het wil zeggen dat je besluit het een ander niet langer kwalijk te nemen. Het Griekse woord ‘vergeving’ betekent letterlijk ‘laten varen’. Door te vergeven bevrijd je jezelf van het verleden en dus de emoties die daarbij hoorde.
Vergeven doe je voor jezelf niet voor een ander. Een ander kan er wel mee te maken krijgen of het effect ervaren. Zowel diegene die vergeeft als diegene die vergeven wordt, ervaren een gevoel van bevrijding omdat de dader en slachtoffer verhouding wegvalt. De ervaring is afgesloten en jij voelt je veel vrijer.
Vind je het moeilijk om te vergeven? Bedenk dat het er niets mee te maken heeft dat je zegt dat het prima is was er gebeurd is. Of dat je er blij mee moet zijn. Waar het wel om gaat is dat je jezelf onnodig straft als je er mee rond blijft lopen, terwijl je het ook kunt afsluiten. Nogmaals, vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander. Vergeef jezelf deze ervaring. Ook als de ander in jouw ogen niet zijn of haar straf heeft gehad, kun je nog steeds vergeven.
In de oudheid wisten ze al dat vergeving belangrijk was. Aristoteles zei dat iets te vergeven is als iemand iets uit onwetendheid heeft gedaan. En Epicurus houd het vooral bij jezelf en zegt dat je door het vergeven bevrijd wordt van een last.
Vergeven is echt niet zwak. Sterker nog, het is juist heel krachtig als je iemand iets kunt vergeven. Gandi zei het als volgt: “De zwakken kunnen niet vergeven. Vergeving is een eigenschap van de sterken”.
Vergeven gaat niet alleen over anderen vergeven. Soms is het nog veel belangrijker om juist jezelf te vergeven. Dat is soms nog moeilijker. Wat dan kan helpen is jezelf deze vraag stellen: “Kun je jezelf vergeven dat je op dat moment niet beter wist?” Ook bij jezelf vergeven heeft het geen zin om in iets te blijven hangen wat je niet meer kunt veranderen.
Marjan was als kind heel veel gepest. Zo erg dat ze zich in de pauze meestal in de toiletten verstopte. Ze was daardoor super onzeker door geworden. Ze was vastgelopen met haar burn-out en dat nam ze zichzelf kwalijk. Ik hielp haar om te vergeven wat er gebeurd was in haar jeugd. En zichzelf haar burn-out te vergeven. Ze ontdekte dat ze ook kwaliteiten had waardoor haar onzekerheid af nam. Ze accepteerde haar bun-out en herstelde daar van. Naast meer rust en meer energie voelde ze zich ook veel krachtiger en zelfverzekerder.
Dus, anderen en jezelf vergeven geeft jou rust! Het is weel rustig in je hoofd. Je hoeft je niet langer bezig te houden met gebeurtenissen uit je verleden. Je bespaart jezelf gevoelens als verdriet, boosheid, en wraak. Uiteindelijk vergeef je voor jezelf, zodat jij je weer gelukkig voelt.
