Je hebt mooie plannen om jouw leven naar een hoger plan te tillen. Maar in de praktijk blijft alles bij het oude. Want je vraagt je af of het wel een goed plan is. Als je andereen verteld over jouw plannen heb je het gevoel dat ze jouw plannen geen goed idee vinden en je niet steunen. Hierdoor ga je twijfelen en pas je jouw plan aan.
Je verteld een vriendin enthousiast over jouw nieuwe plannen, maar ze reageert koeltjes. Ze vertelt je wat er allemaal fout kan lopen, waardoor je ineens allemaal beren op de weg ziet. Je voelt jouw enthousiasme dalen. En je begint te twijfelen of het wel een goed plan is. Je weet ze het beste met je voorheeft en je wil behoeden voor fouten en teleurstellingen.
Het kost veel energie om telkens bezig te zijn met de mening van anderen. Het brengt je aan het twijfelen waardoor je gaat piekeren. En je vraagt je af of anderen goedkeuren wat jij wilt gaan doen. Je voelt de druk van jouw naasten. En je voelt je niet vrij omdat er wrijving ontstaat met wat jij graag wilt en wat anderen je adviseren.
Als je denkt dat iedereen je aardig moet vinden, bezorg je jezelf onnnodig stress. Eén van de sterkste menselijke behoeftes is de behoefte is om geaccepteerd te worden door anderen. Het voelt namelijk rot om buitengesloten te worden. En dus doe je soms dingen zodat je erbij hoort. Dit kan echter ten koste gaan van jouw succes.
Ondanks jouw behoefte om aardig gevonden te willen worden en geaccepteerd te worden, hoef je het niet iedereen naar de zin te maken. Je hoeft niet of niet altijd toe te geven aan een behoefte. Je eet toch niet de hele dag door ijs, terwijl je die behoefte misschien wel eens hebt. Als je wel continu bezig bent met aardig gevonden te worden saboteer je jezelf. Want hierdoor doe je niet de dingen die jij wilt doen of nodig hebt.
Dat wil niet zeggen dat je nooit rekening met anderen hoeft te houden. Je kunt wel rekening houden met anderen. Maar niet langer ten koste van jezelf. Want hiermee breng jezelf in een onmogelijk positie die continu spanning en dus stress veroorzaakt.
Als jij succesvol bent of kunt worden, kan dat confronterend voor anderen zijn omdat zij dan het gevoel hebben dat ze falen. Zodra jij dingen bereikt in jouw leven kunnen anderen zich daar juist nietig voelen. Zij kunnen ervaren dat een deel in hunzelf ook succesvol wil zijn, maar dit niet bereikt. Of onzeker is of hij/zij dat kan bereiken. Zodra jij groeit, ben jij, wat zij niet zijn, maar eigenlijk wel willen zijn. En onbewust ervaren zij dan dat het eenvoudiger is om jou naar beneden te halen in plaats van zelf zorgen dat ze succesvoller worden.
Ook al snap je de reactie van anderen niet altijd, je moet een keuze maken. Je kunt jezelf continu inhouden zodat je erbij hoort. Of je neemt wat anderen zeggen niet serieus en zorgt dat je zelf succesvol bent. Als je je aanpast vermijd je de pijn van afwijzing en jaloezie. Je neemt echter niet stappen die jij kunt nemen om echt tot je recht te komen. Het is toch zonde als je niet alles uit jezelf haalt waartoe je in staat bent?
Een klant van mij was ongemerkt continu bezig met aardig gevonden willen worden door haar zussen. Ze deed precies die dingen waarvan ze wist dat zij ze zouden goedkeuren. Uiteindelijk kwam ze hierdoor in de knoop met zichzelf. Omdat ze eigenlijk heel anders was dan haar zussen. En de realiseerde zich dat ze niet het leven van haar zussen wilde leiden maar haar eigen leven. Waardoor ze de meningen van haar zussen niet langer zwaarder liet wegen dan die van haarzelf. Dat vond ze in het begin wel spannend, tegelijkertijd genoot ze van haar vrijheid. Ze nam eindelijk verschillende stappen die ze veel eerder had willen zetten.
Kortom wil je niet langer twee stappen vooruit zetten en dan weer 3 stappen terug? Omdat je bang bent dat je er dan niet meer bij hoort? Kies ervoor om jezelf niet langer te saboteren. Stop met jouw energie te verspillen aan wat anderen denken. Dit scheelt je een hoop spanning, druk, energie en tijd. En je bereikt eindelijk wat jij echt wilt.
