Burn-out is fysieke roofbouw. Hier kunnen echter emotionele oorzaken aan ten grondslag liggen.
Neem bijvoorbeeld Coen, die als algemeen directeur voor zijn aandeelhouders snelle omzetverhogingen moest realiseren, maar zelf vond dat hij dit niet kon maken, omdat hij wist dat dit een te grote wissel zou trekken op zijn personeel en de kwaliteit van de werkprocessen.
Of Bert, die als arts van verstandelijk gehandicapten veel meer patiënten moest zien dan paste binnen zijn dienstverband en zich suf piekerde hoe hij dat voor elkaar moest boksen zodat hij niemand te kort zou doen (inclusief zichzelf).
Je kunt emotioneel zwaar belast raken als je met dit soort piekerpuzzels op je werk zit. Beide mannen waren negatief verrast dat ze hierdoor thuis kwamen te zitten.
Misschien ken je het dat je op je werk soms iets moet doen dat niet bij je past of dat tegen je eigen normen en waarden indruist. Toen ik als assessmentpsycholoog bij een consultancybureau werkte, moest ik veel mensen op een dag interviewen, rollenspelen of beoordelen. Ik kon daarmee niet de kwaliteit leveren die ik wilde.
Ik kreeg weerzin tegen de manier van werken. Tegelijkertijd wilde ik daar niet aan toegeven. Ik zocht naar manieren om er mee om te gaan. Hiermee ging het probleem niet weg. Uiteindeljik moest ik een rigoreuze beslissing nemen.
Het ligt aan mij…
Elke dag dat je langer in een emotioneel wringende situatie zit, vreet dit aan je. En dat is logisch, want je doet iets dat tegen je persoonlijke waarden ingaat.
Eigenlijk doe je concessies aan jezelf. ’s Nachts pieker je droom je er misschien over. Het moeilijkste moment is als je gaat denken dat het aan jou ligt. Anderen kunnen het immers wel volhouden…
Dit piekeren, malen en stille zelfverwijt kost bakken met energie. Het kost je je nachtrust, maar ook je zelfvertrouwen. Het vreet aan je eigenwaarde. En daardoor ondermijn je verder je emotionele veerkracht.
Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel. Het goede nieuws is dat je die cirkel kunt doorbreken.
Hoe doorbreek je dit? – 4 stappen
In volgorde:
1. Je doorbreekt dit door de piekerpuzzels die je hebt, uiteen te rafelen. Niet ’s nachts, maar overdag. Niet alleen, maar met anderen. En vooral ook met pen en papier.
2. Je doorbreekt het door het niet erg te vinden dat het (ook) aan jou ligt. Het zijn namelijk jouw normen en waarden waardoor jij met jouw werk botst. Niet elke beslissing op het werk past misschien bij jou. En hoe erg is dat? Je verlost jezelf van het zelfverwijt en dus van de emotionele roofbouw. Het laat vooral zien waar jij voor wil staan.
3. Je doorbreekt het door voor je belangen op te komen. Het geeft een enorme boost aan energie en heel veel zelfvertrouwen om te staan voor wat voor jou belangrijk is. Spreek je ideeën eens uit, tegen je partner, collega’s of je leidinggevende. Ga eens in gesprek met je leidinggevende en vraag of het mogelijk is de werkwijze aan te passen.
4. Soms vraagt het een rigoureuze beslissing, bijvoorbeeld dat je besluit een andere baan te zoeken. Voor mij werd het de beslissing om voor mezelf te beginnen. Hoewel dat spannend kan zijn (voor mij was het dat ook) kan dit één van die grotere beslissingen in je leven zijn, waar je met trots op terug kunt kijken. Je eigenwaarde neemt enorm toe, vooral omdat je achter je eigen voorkeuren en verlangens bent gaan staan en geen concessies hebt gedaan.
Heb jij ook zo’n veeleisende baan maar wil je emotionele roofbouw voorkomen?Gun jezelf een coach en zet in op werkplezier, werk-privébalans, groei en regie van binnenuit!
