“Van hard werken is nog niemand slechter geworden!”, hoor ik regelmatig. Ik vraag het me af en wil het bestrijden. We werken juist heel hard allemaal en soms worden we daar echt slechter van.
Mensen maken de vergelijking met vroeger toen er hard gewerkt werd en mensen NIET burn-out raakten. “Waarom is dat?”, vragen ze me. Om van hard werken niet burn-out te raken, hangt van een paar voorwaarden af:
1. Hard werken zonder tijdsdruk of haast.
Op een tempo dat bij je past, kun je prima een tijd hard werken. Het is de energievreter van haast die maakt dat je jezelf en daarmee het accubelastende stresssysteem extra opjaagt. Haast is de stress die gegenereerd wordt als je denkt: “het lukt niet binnen de beschikbare tijd” of “ik krijg het niet op tijd af”. Was deze tijdsdruk er nou wel of niet vroeger? De werksnélheid is door gebruik van email en smartphone wel toegenomen. Wellicht daarmee ook de tijdsdruk. We werken dus met meer haast en tijdsdruk.
2. Als je na hard werken een moment neemt om weer op te laden.
Bij hard werken raakt de accu leeg en in een pauze laad je de accu weer op. Simpel. Ik denk dat het verschil met vroeger is dat we nu vaak pauzes uitstellen of overslaan en dus de natuurlijke momenten om de accu weer op te laden overslaan.
Tegenwoordig is een pauze ook niet altijd een oplaadmoment, bijvoorbeeld:
- als we achter de computer zitten te lunchen
- als we tijdens een pauze op onze smartphone kijken en daarmee allerlei impulsen krijgen waar we bewust of onbewust op aanslaan (lees: stresssysteem gaat weer aan) of
- als we tijdens de lunchpauze met collega’s verder praten over het werk.
Die accu raakt niet opgeladen. Wellicht ging dat vroeger anders, in ieder geval waren er geen smartphones of zelfs computers.
Hard beeldschermwerken
3. Fysiek in plaats van mentaal hard werken.
Als hard werken achter de computer plaatsvindt, gebeurt er iets anders dan als het fysiek hard werk is. Ik denk dat hier ook een verschil met vroeger ligt; we werken bijna allemaal achter een computer. We bewegen bijna niet en toch gaat het stresssysteem aan, want ook achter de computer kun je “jagen”. Deze stress kunnen we fysiek niet kwijt en dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat er meer bloedsuikers in je bloed blijven ‘hangen’. We worden – als we tussendoor niet genoeg bewegen – dan dus wél slechter van hard werken.
Daarnaast blijkt uit onderzoek dat we al na één uur beeldschermwerk fouten gaan maken en verminderde snelheid hebben. Beeldschermwerk vraagt veel energie van ons en is daarmee ook: hard werken!
Al met al kun je heel hard en lang werken als er maar genoeg oplaadmomenten tegenover staan, waarmee je gedoseerd met je energievoorraad omgaat. Dat gedoseerd omgaan met je energievoorraad is niet anders geworden dan vroeger; onze accu’s zijn niet groter of kleiner geworden, maar onze leef- en werkgewoontes zeker wel.
Ik hoop dat deze informatie je helpt om lekker hard te werken met genoeg oplaadmomenten tussendoor en af en toe kleine wandelingen van je computer vandaan. Daar is namelijk nog niemand slechter van geworden! 😉
