Terwijl de in mijn verbeelding op graaf Dracula gelijkende politicus boven zijn boreale wereld waart en deze betweter weinig opheeft met Europa en minderheden, krijgt mijn vrouw een mailtje van het UWV. Sinds onderwijsland met onverlengbare arbeidscontracten aan elkaar kleeft en een willekeurige middelbare school het docentenbestand na twee jaar geheel ziet opgeschoond, ontvangt zij in de zomertijd een WW-uitkering.
Omdat veruit de meeste docenten vrouw zijn, een groep die volgens het politieke windje dat rondspookt weinig aandacht behoeft vanwege het vrouw-zijn, verwijst de uitkerende overheidsinstantie in haar digitale nieuwsbrief naar de website van een non-profitorganisatie in de hoofdstad die klanten voorziet van tips over wat aan te trekken voor een sollicitatiegesprek.
Inhoudsopgave
UWV
In de betere versie van jezelf, zo stelt het Amsterdamse bedrijfje vol kledingrekken en schoeisel, is het verstandig om niet-gedateerde kleding te dragen die past én passend is bij de branche en de functie. De tijd dat men je neemt zoals je bent is allang voorbij, zegt de woordvoerster. Zij bedoelt daarmee dat het beter is om je anders voor te doen dan wie je bent. Binnen het bankwezen, zo gaat ze verder, is het dragen van een kostuum of mantelpak gebruikelijk. Opvallende nagellak en teveel make-up is, het woord zegt het al, té veel. Zo ook een te diep decolleté, en lang haar draagt de vrouw vast, niet los.
Werken in een kinderdagverblijf of iets anders met kinderen vraagt om een (vr)olijke kledingkeuze. Twijfel je aan wat gangbaar is? Kijk dan op de website van de organisatie waarop je toekomstige collega’s te zien zijn. Stuk voor stuk komen ze poesmooi voor de dag, met schone en gestreken kleding, frisruikend in plaats van vieze nagels of haren, versleten of kapotte schoenen of dito kleren.
De woordvoerster van het kledingbedrijfje weet ook raad met de solliciterende man. Een scheerbeurt vlak voor een gesprek is niet verstandig vanwege de kans op wondjes of scheeruitslag en degene met een baard besteden extra zorg aan hun harigheid. Sollicitaties hebben zo hun eigen etiquette, gaat de geïnterviewde spreekster verder. Draag geen open schoenen of slippers en onder een rok wordt een panty aangetrokken, ook als het snikheet is. Nogmaals: draag dichte schoenen en trek nylonkousen aan ondanks de hitte. Neem je een notitieboekje en pen mee? Stop deze in een nette map of tas, nooit in een plastic tasje of in een slordig rugzakje. En als het eindelijk zover is, deel je een stevige hand uit en kijk je je gesprekspartners aan. Tijdens het gesprek zit je rechtop en luister je goed. Heb je een rok of een jurk aan? Hou je benen bij elkaar of leg ze over elkaar heen en je armen moet je nooit kruisen, want daarmee straal je een gesloten houding uit.
Chronische stress bij minderheden
Het zit in de aard van mensen om elkaar in hokjes te stoppen, goedbedoelde adviezen rond te strooien die in de grond slecht zijn om zich vervolgens boven de ander verheven te voelen. Dat overkomt ook minderheden die vanwege hun seksuele geaardheid bij voortduring worden uitgescholden door de hetero georiënteerde buitenwereld. Zij hebben last van minderheidsstress die bovenop de stress komt waarmee iedereen al te maken heeft. Deze groep zogenaamde lhbti’ers lopen een verhoogd risico op burn-out, verslaving, ziekte en suïcide. Hoewel sterk afkalvend heteroseksualiteit in onze maatschappij nog de norm is, kan de hetero vandaag al afleren om zichzelf beter te voelen dan de niet-hetero.
Seksuele diversiteit heeft in evolutionair opzicht namelijk een functie. Variatie is bedoeld om verschillen aan te jagen, als motor van de evolutie. Bij diersoorten met een hogere sociale intelligentie is meer seksuele diversiteit. Gelukkig durven steeds meer jongeren te breken met de heteronorm omdat zij opgroeien met andere denkbeelden en in diverse gezinssamenstellingen. Dat is goed, want als je mag zijn wie je bent, leef je gezonder. (BN De Stem Magazine, 3 augustus 2019 red.).
Superhetero
De superhetero, iemand die leeft met het idee dat hij bovenaan de rangorde staat hoger dan homo’s en vrouwen, de man in de gouden kooi die denkt normaal te zijn, minder sensitief is voor wat speelt en bij wie het ontbreekt aan zelfreflectie, zich niet of nauwelijks kwetsbaar durft op te stellen, geen inzicht heeft in wat diversiteit inhoudt en zich niet in een ander kan verplaatsen, zal op weg naar een gelijkwaardiger samenleving met een rijke schakering aan diversiteit snel terrein verliezen.
Het moment dat deze voortschrijdende transitie de aap van de rots zal duwen, is in zicht. De vampierachtige academicus die het ontbreekt aan sociaal intellect en enkel op politiek winstbejag uit is ten koste van diverse kwetsbare groepen, is zijn universiteitsdiploma niet waard. In ieder geval zal het snel overwaaien, dat boreale briesje.
